Kulinarna przygoda

Dzisiejsza propozycja to kolejna leniwa potrawa. Była już „pieczeń leniwca”, a dziś zrobimy bardzo leniwe ciasto. Do jego zrobienia potrzebna jest jedynie umiejętność używania miksera kuchennego, a w sumie i bez niego  też się obejdzie;).  Przepis dedykuje mojej koleżance z pracy – Ani (nazwę ją Ania  nr 2, bo pracuje z dwoma Annami 😉 ), która nie wierzy w swoje możliwości. Aniu, to ciasto zawsze się udaje!:) Smak ciasta  w sporej mierze zależy od tego jakiego użyjemy dżemu. Jest fajnie wilgotne i długo takie jest, bo pieczone na oleju. Ale równie dobrze z tego ciasta – bazy można stworzyć coś wykwintnego. Wystarczy tylko przełożyć go masami (a świetnie nadaje się do przekrajania i przekładania), położyć np. biszkopty nasączone alkoholem, polać czekoladą. Tylko trzeba poruszyć wyobraźnię. Ja w  tym przypadku użyłam, równie prostej jak ciasto, polewy. A przepis znów odkopałam w moim staruszku – zeszycie 😉

Znów Was słonecznie witam w piękną niedzielę 🙂 Sezon na jabłka już się zaczął więc nie mogę tego przeoczyć i nie zrobić … np. szarlotki.  Użyłam jabłek ze swojej jabłonki z ogródka, więc widać na nich nieunijne  niedoskonałości. Wiele lat temu kiedy dostałam ten przepis ( nie pamiętam już nawet od kogo) pomyślałam, że chyba coś jest z nim nie tak, bo nie wyobrażałam sobie, że  z takiej mieszaniny suchych składników coś w ogóle wyjdzie. A tu proszę – ciasto jak ta lala 😉 Przepis mam zapisany w moim prastarym, pożółkłym i zachlapanym zeszycie ( na fotografii pokazałam tego weterana 😉 ) Proste w wykonaniu ( jak budowa cepa 😉 – tak mówi moja koleżanka) i do tego pyszne.  A teraz dosyć gadania – zabieramy się do szarlotkowania 😉 – słowotwórcza „trochę” jestem.