blog kulinarny
Hej ? Ktoś mnie tu jeszcze lubi?;) dawno mnie nie było…zarobiona jestem po uszy…nowa , stara działka, wiejska „chatka” ? i 19 arów pracy w roli. Ręce mi się popsuły – tak zasuwam. Ale efekty też są. Piękne kwiaty, warzywa, owoce – coś wspaniałego i jaka satysfakcja. Jeszcze dużo przede mną, ale cieszę się z małych kroczków. Wpis niekulinarny, na razie… Roślinki po deszczu. Lubię je oglądać ? Wpis, poza wstępem, też praktycznie tylko do oglądania. No to zapraszam ?
Dzień Dobry? Postanowiłam, że dołączę do wspaniałego dzieła jakim jest Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy. Pomyślałam też, że zrobię to w ramach prowadzonego przeze mnie bloga kulinarnego i podaruję na licytację to, co kulinarnie zrobiłam. Zeszłam więc do mojej …zaczarowanej ? piwniczki i przyniosłam trochę przetworów. Zrobiłam dwa zestawy – jeden trafił do OSiR w Krośnie Odrzańskim, a drugi do Szkoły Podstawowej w Gronowie. Mam nadzieję, że dzięki temu, ktoś do kogo trafią „moje zapasy” z przyjemnością je spożytkuje, a pieniążki, nawet z tak symbolicznego mojego wkładu, zasilą cel Orkiestry. I powiem Wam jeszcze na koniec, że przyjemnie jest dostawać prezenty, ale duuuużo przyjemniej darować ? I znów mam to cudowne uczucie, takie jak miałam, kiedy robiłam „Szlachetną paczkę” czy dawałam fanty na festyn w Gostchorzu. I Wam też życzę takich doznań. „Człowieczeństwo” w człowieku jest mega fajne ? Zdjęcia przedstawiają szykowanie paczuszek.
Hej? Dalsza część o grzybach. Wpis poświęcony najśliczniejszemu muchomorkowi ? No nie mogłam się oprzeć. Cudny kolor, pięknie nakrapiany – ach, ta natura …Wstęp krótki, no bo tu mówi obraz…Zapraszam na kilka odsłon ?PS. Nie ubarwiam, nie koryguję, nie obrabiam zdjęć. Przedstawiam prawdziwą naturę.
Cześć, cześć, cześć ? Troszkę mnie tu nie było, ale cieszę się, że mogę znów do Was pisać? Myślę, że chyba każdy z nas jest zadowolony z tegorocznego sezonu grzybowego. Poczuliśmy zapach suszonych grzybów, narobiliśmy weków, nagotowaliśmy sosów i zup grzybowych. No i super ? Moje rejony, tzn. ogólnie lubuskie też dotknęła “plaga grzybów” 😉 Ulegam pięknu przyrody i tego już chyba nic nie zmieni, więc dziś trochę o grzybach, ale nieco inaczej. Wybrałam się na grzyby z córką i z Nikonem. Trudno mi się było oderwać od fotek „grzybowych”. Chyba się domyślacie, która z nas miała więcej w koszyku… ?
Hejka ? A w sumie to powinno być „ Gamardżoba” czyli dzień dobry po gruzińsku.?Dziś będzie kulinarnie, ale trochę inaczej. Nawet nie macie pojęcia, jak bardzo się ucieszyłam, kiedy odkryłam Szkołę Gotowania, która organizuje warsztaty kulinarne i to tylko 30 km od mojego domu !!! 🙂 Nie wiem jak to się stało, że ja tam wcześniej nie trafiłam? No ale, jak to mówią, lepiej późno niż wcale ? Tym razem były to warsztaty pod nazwą “Smaki Gruzji”, które poprowadziła przesympatyczna i przemiła Tamuna, oczywiście z Gruzji. Kuchnia Gruzińska zawsze mnie intrygowała i smakowała. Dlatego też chciałam się jej chociaż trochę nauczyć. No i mówisz – i masz, Gosiu ? Studio Kulinarne Look&Cook w Zielonej Górze jest idealnie przygotowane do tego rodzaju warsztatów jeżeli chodzi o wyposażenie w sprzęt, miejsce do gotowania itd. Wspaniale, że każdy uczestnik ma swoje stanowisko i sam może próbować nowych przepisów pod czujnym okiem prowadzącego. To jest najlepsza, praktyczna forma nauki. A we wpisie trochę zdjęć, które udało mi się zrobić w natłoku pracy.
„Znowu nadeszła Wielkanoc
Taka jak w roku poprzednim
Żyjemy nową nadzieją,
Że świat się może przemieni.
[…]
I będzie jeszcze tak samo
Lat wiele, może tysiące
I będzie się święta obchodzić
O bożych sprawach myślące.
Radość się wkoło rozśmieje
Jak zawsze w świątecznej porze,
Aż życzeń wypowiedzianych długie tablice się złożą.
I gdy tak się powiększają
Życzeń świątecznych litanie,
Ufajmy, że coś się spełni I coś do spełnienia zostanie.”
Maria …
Hej, hej ? Nie mogłam się powstrzymać, żeby w piękny, słoneczny dzień nie wyjść na powietrze i przyjrzeć się z bliska Pani Wiośnie, która bardzo wyraźnie zaznaczyła swoją obecność w postaci wszechobecnej zieleni, kwiatów, które opanowały drzewa, roślinności, która wychodzi gdzieś z podziemi i mknie ku słońcu, owadom, które wpadły w wir pracy…Wszystko to wpływa niesamowicie na nasze samopoczucie. Budzimy się jak niedźwiedzie ze snu zimowego ? Dostajemy nowej energii. Nawet częściej się uśmiechamy…??? No więc zapraszam na wycieczkę z…Nami ?Ps. Zdjęcia nie były obrabiane w żadnym programie.
Święto! Święto! A jakie? – mój blog skończył 3 latka!!! ? Było to dokładnie 16 marca, ale piszę o tym dziś – ciągle brakuje mi czasu ☹ Nie wiem, kiedy to minęło…Czas goni jak głupi… Króciutka refleksja po tych 3 latkach blogowania…może w punktach…
Dobry wieczór? Tak jak postanowiłam, uzupełniam wszystkie zaległe wpisy. Dziś wspominam jesień i pewne słoneczne popołudnie spędzone z aparatem i… kotem (dokładnie kocicą) w rejonach mojego ogródka. Już trochę jesiennego, ale jeszcze ze swoim urokiem. Znacie już moje zwariowane koty, bo nieraz pojawiały się na publikowanych przeze mnie zdjęciach. Moja kocica lubi ze mną chodzić, bo może się otrzeć o nogi, pomiziać, wygrzać na słoneczku, a najbardziej jej pasuje kiedy robię zdjęcia na leżąco w trawie (tak, tak- nieraz ujęcie tego wymaga ? ), bo może wtedy łatwo mi wskoczyć na plecy. Pierwsze zdjęcie śmiało nazywam “jesienną pocztówką”:)
